Het sprookje van de houthakker

Er was eens een eenzame houthakker die leefde in een groot bos. Het stond vol beuken, kastanjes, dennen en nóg wel honderd soorten. Hij voelde zich rijk tussen deze krachtige en statige verschijningen. Zorgvuldig koos hij de bomen uit die hij ging kappen. De bomen waar vogels nesten in bouwden liet hij staan. Als hij weer een lading hout had bracht hij die naar de rand van het bos. De mensen uit het dorp haalden het daarna op. Zo konden zij hun kachels en fornuizen stoken. Telkens als ze het hout ophaalden lieten ze eten achter voor de houthakker. De geurigste broden, rijkgevulde stoofpotjes en soms een heerlijke taart vond hij telkens weer. Dat was fijn. Maar nog nooit had hij iemand uit het dorp ontmoet en dat stemde hem droevig. Hij kende wel alle bosdieren. Voor hen legde hij de takjes en takken bij elkaar die overbleven na het hakken van de bomen. Ze bouwden er hun nesten en holen mee. 

Op een dag stormde het zo hard dat alle bomen rondom het huis van de houthakker omwaaiden. Hij kon zijn huis niet meer uit. Toen de dorpelingen geen nieuw hout meer vonden aan de rand van het bos vroegen ze zich af wat er aan de hand was. Ze zagen dat de dieren onrustig het bos in en uit gingen. Konijnen, eekhoorns, ook mollen en ja, zelfs de vos liet zich zien. De vogels vlogen in vreemde boogjes boven de mensen. De paniekerige geluiden die de dieren maakten hadden ze nog nooit gehoord. Het was duidelijk, de dorpelingen moesten meekomen. Ze namen tassen vol eten en drinken mee en liepen het bos in. De vos ging voorop, gevolgd door de hazen, de sprinkhanen, de mieren en alle andere dieren. Ze leidden de dorpelingen naar het midden van het bos. Daar zagen ze de omgewaaide bomen liggen rond het huis van de houthakker. Meteen sleepten ze alle boomstammen weg en de houthakker kwam uit zijn huis. Van blijdschap viel hij iedereen in de armen en bedankte hen allemaal. Het eten en drinken werd neergezet en samen genoten ze, tot laat in de avond, van een heerlijk maal. En de dieren? Die zagen dat het goed was en waren blij voor de houthakker.

Het sprookje van de houthakker schreef ik tijdens de schrijfworkshop Sprookjes schrijven gegeven door Lia Hesemans.

24 juni 2020